پادکست تولدی دیگر...
جلسه دوازدهم: تأثیرات روانی توحید فایل صوتی
يَٰصَٰحِبَيِ ٱلسِّجۡنِ ءَأَرۡبَابٞ مُّتَفَرِّقُونَ خَيۡرٌ أَمِ ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ (یوسف، ۳۹) اى دو زندانىِ در
بند، آيا خدايان متعدد و پراكنده بهترند يا خداى يگانۀ مسلط بر همه؟!
جلسه دوازدهم: تأثیرات روانی توحید
در طوفان‌های عظیم زندگی،
در برخورد موج‌ها و دردها و اضطراب‌ها،
در تاریکی شب‌ها و نفس کم آوردن‌های دره‌ها،
فقط یک نفر تکیه می‌زند به عرشه کشتی نجات، لبخند می‌زند و چشمش را به آرامش می‌بندد؛
همان که در دلش، ایمان به وجود تو، قدرت و حضور تو، وسعت و بزرگی تو، موج می‌زند!
من اگر تو را نداشتم که بیچاره بودم!
اگر بدون تو قرار بود هزارتوی جهان را سفر کنم،
در هر نشیبی، سر می‌خوردم.
در هر بلایی، کم می‌آوردم.
به هر شب تاریک و موج و گرداب‌های هایل، وحشت می‌کردم.
دلم را مهربانی تو پر کرده است!
که همیشه همراهی و پشتیبان! مهربانی و دست‌گیر! رفیقی و جبران‌کننده کاستی‌ها!
اگر تو نباشی من از هیچ چیز در امان نیستم!
حتی اگر بگریزم به بلندترین قله‌ها؛
اگر دل‌خوش کرده باشم به سکه‌ها و زر‌ها؛
حتی اگر همه دنیا را به پشتبانی بگیرم؛ بدون تو نابودم!
بی تو افسوس‌های گذشته و اضطراب‌های آینده غرقه‌ام می‌کند؛
نفس کم می‌آوردم!
دشمن تو، شیطان، اینطور می‌خواهدم؛
مشوش و اضطراب‌زده و بیم‌ناک؛
در جست‌وجوی دنیا و در آرزوهای بلند؛
که یادم برود کیستم و از کجا آمده‌ام و برای چه آمده‌ام!
که غفلت کنم از حضور پرقدرت تو!
بگذار به ایمان تو، به یگانگی تو دلم آرام بگیرد! که اگر اینطور باشد…
هیچ درد و رنجی توان از پا درآوردنم را نخواهد داشت!
هیچ کس و هیچ چیزی نخواهد توانست زمینم بزند!
اینکه یکی پشتوانه‌ام باشد هم کافی است هم بهتر؛ البته به این شرط که آن یکی تو باشی!
به این شرط است که آرامم و خوشبخت!
گفته بودی: کسی که مرا دارد نه از کسی می‌ترسد و نه از چیزی!
ای کاش تو را داشته باشم! کنار خودم! برای خودم!
ای کاش دلم به تو گرم باشد؛ که اگر اینطور باشد…
دستم نمی‌لرزد به وقت انفاق کردن؛
پایم سست نمی‌شود به هنگام جنگیدن
صدایم گم نمی‌شود به وقت دادخواستن!
که اگر اینطور باشد راهم روشن است؛ که رهرو راه تو، مسیر را گم نمی‌کند!
درست فکر می‌کند، درست تصمیم می‌گیرد و درست حرکت می‌کند!
این از نشانه‌های رحمت توست! این از لطف توست به آن‌ها که ایمان آورده‌اند به کلمه‌های لا اله الا الله!
آن‌ها که پشت خاکریزها، با لبخند و آرامش، سینه‌‌شان را سپر می‌کنند برای گلوله‌ها
آن‌ها که در دردها و مصیبت‌ها، دلشان را محکم می‌کنند برای روبه‌رو شدن با رنج‌ها!
آن‌ها که می‌دانند تو عزیزی و قادری و حکیمی
که مکر تو بالاترین مکرهاست و بخیل نیستی!
که اگر تو بخواهی، دریاها می‌شکافد و آتش‌ها گلستان می‌شود و طوفان‌ها کشتی نجات می‌یابد!
آن‌ها که به توحید تو ایمان آورده‌اند؛ آن‌ها که تو برایش کافی هستی!